Hvernig er þessi stefna útfærð í útboðsskilmálum Reykjavíkurborgar, dótturfélaga og byggðasamlaga?
Ég hef verið viðloðandi opinber innkaup í um 15 ár, gert nokkur útboð um kaup á tölvukerfum.
Þeir sem hafa boðið opinn hugbúnað hafa aldrei (svo ég muni eftir) staðist aðrar kröfur sem almennt eru í útboðum, fjárhagslegt hæfi, tæknilegt hæfi, vottanir o.þ.h.
Hnífurinn stendur svo í kúnni þar sem oftast nær eru opinberar stofnanir (a.m.k. borgin) að byggja sig uppí að keyra enterprise umhverfi þar sem skalanleiki lausna þarf að vera innbyggður og hugsað um frá upphafi. Það er alveg örugglega að einhverju leiti vegna þekkingarskorts starfsfólks á að viðhalda öðrum tegundum að vinsælar lausnir séu valdar, þá bæði þekkingarskort hjá þeim sem reka kerfin en einnig hjá notendum sem hafa lært á kerfi hjá öðrum fyrirtækjum eða stofnunum. Það er dýrt og áhættusamt að reka kerfi án þess að hafa tæknirisa sem tryggir virkni fokdýra kerfisins.
Þó að kerfi séu forrituð hér á íslandi (sbr. Hlaðan) þá kallar kerfisuppsetningin yfirleitt á leyfisskylt middleware og í raun sárasjaldan sem að einhver heilsteypt commercial lausn sé það “hrein” að það sé hægt að opna kóðann að óhugsuðu máli. (ímyda ég mér, því ég þekki engin slík dæmi).
Borgin er þessa dagana að stíga svakalega flott skref í samskiptum og samstarfi sínu við markaðinn með því að opna fyrir samráð um nýjar innkaupareglur:
Nýjar innkaupareglur borgarinnar eru til umsagnar á vef borgarinnar: